مراقبت از کودک معلول با پرستاری از سایر کودکان متفاوت است. این کودکان ویژگیهایی دارند که مراقبت و نگهداری از آنها را پیچیدهتر و به طور معمول سختتر میکند. نوع تغذیه، روش خوردن و خوابیدن، بهداشت، سرگرمی و سایر موارد در این کودکان تفاوتهایی اساسی با سایر کودکان دارد. بنابراین باید در انتخاب پرستار کودک نیز برای آنها، دقت و حساسیت بیشتری داشت.
نقشهای ارتباطی در مراقبت از کودک معلول
در برخی موارد ممکن است کودک از یک ناتوانی دائمی رنج ببرد. در این شرایط او توانایی انجام بعضی از فعالیتهای روزمره را نخواهد داشت. به همین دلیل نیازمند مراقبت و کمک پیوسته والدین یا پرستار کودک است. در این شرایط ممکن است نقشهای ارتباطی در خانواده دچار مشکلاتی شود.
به عنوان مثال اگر بجز این کودکان فرزندان دیگری نیز در خانه وجود داشته باشند؛ ممکن است آنها احساس کنند که توجه مادر به فرزند معلول بیشتر است. همینطور چنین فرزندی نیازمند مراقبتی نسبتا دائمی است. در نتیجه میتواند یک مسئولیت تمام وقت باشد؛ و یکی از والدین را مجبور به ترک کار نماید. به همین دلیل است که بسیاری از والدین ترجیح میدهند در این شرایط از کمک پرستار کودک بهره ببرند.
مراقبت از عزت نفس کودک معلول
آگاهی شناختی کودک باعث میشود که او از ناتوانی خود رنج برده و عزت نفسش دچار نقصان شود. این موضوع بخصوص در کودکانی که سالم بودهاند و در اثر حوادثی مثل تصادف دچار معلولیت شدهاند، به شدت بیشتر است. حالات غم و افسردگی از دیگر مشکلاتی است که در این شرایط رخ میدهد. در این شرایط بسیار مهم است که پرستار کودک بتواند با نوع رفتار خود، عزت نفس از دست رفته را به کودک بازگرداند.
بهره گرفتن از تواناییهای محدود او در انجام امور شخصی، از روشهایی است که در این زمینه موثر است. همچنین کشف استعدادها و بها دادن به دیگر جنبههای وجودی کودک اهرمی قدرتمند برای بهبود حال روحی کودک است.
از سویی بعضی کودکان معلول دچار ناتوانی ذهنی هستند. این شرایط، ویژگیهای متفاوتی را نیز ایجاد میکنند. این کودکان به طور معمول دچار مشکلات روحی و روانی ناشی از ناتوانی ذهنی و جسمی نمیشوند؛ اما توانایی یادگیری آنها در درجات مختلفی، کمتر است. در این شرایط نیز پرستار کودک باید صبور بوده و بتواند شرایط مساعدی را برای یادگیری، با توجه به ویژگیهای اختصاصی کودک فراهم کند.
دریافت حمایتهای اجتماعی برای مراقبت از کودک معلول
نگهداری از کودک در منزل ، والدین را با چالشهای جدی و سختی مواجهه میکند. چالشهایی که حمل بار مسئولیت آن به تنهایی ممکن نیست. حتی در بعضی شرایط تنها حضور پرستار کودک نیز پاسخگوی نیازهای چنین کودکی نیست. در این شرایط بهتر است والدین به دنبال حمایتهای اجتماعی در جوامع محلی، نزدیکان و اطرافیان خود باشند.
به عنوان مثال انجمنهای زیادی برای بهبود وضعیت ارتباطی و سلامت روحی چنین کودکانی وجود دارد. همچنین مراکزی برای ارائه خدمات بهداشتی و درمانی، از جمله گفتار درمانی و موارد مشابه وجود دارد؛ که میتواند در بهبود شرایط بسیار موثر باشد.
همچنین استفاده از کمک نزدیکان، مثل مادربزرگ و پدربزرگ، خاله و دایی، عمو و عمه و حتی دوستان نزدیک، میتواند در شرایطی اوضاع را بهبود بخشیده و موجب استراحتی کوتاه برای والدین کودک باشد.
0 دیدگاه